میشل فوکو
ترجمۀ عتیق اروند
برگرفته از کتاب مدینه‌العشق
رئالیسم سرمایه تکثیرکنندۀ اصلی انواع گوناگون فاشیسم در قالب گفتمان‌های متنوع در سطح جهان است. فوکو در پیشگفتارش بر کتاب ضدادیپ، فرامینی را ذیل عنوان «درآمدی بر زندگی غیرفاشیستی» بیان کرده که به گفتۀ پاسکوچی، به مثابه ده فرمان[1] عشق سیاسی عمل می‌کنند:
- «کنش سیاسی را از هر نوع پارانویای یکپارچه[2] و تمامیت‌آفرین[3] رها کنید.
- کنش، تفکر و امیال را با تکثیر، کنار هم قراردادن، تفکیک و توسعه بخشید؛ نه با ایجاد زیرمجموعه‌ها و سلسله‌مراتب هرمی.
- از بیعت با مقوله‌های کهنۀ منفی (قانون، حد[4]، اختگی[5]، فقدان و خلأ) که اندیشۀ غربی مدت‌ها آن‌ها را به عنوان شکلی از قدرت و راه دستیابی به واقعیت[6] تقدیس می‌کرد، کنار بکشید. آنچه را که مثبت و چندگانه است، تفاوت را بر یکسانی، جریان‌ها را بر یگانگی‌ها، ترتیبات سیار را بر سیستم‌ها ترجیح دهید. باور کنید که زایندگی در کوچیدن و نه در سکونت گزیدن است.
- فکر نکنید که برای مبارز بودن حتماً باید غمگین باشید، حتی اگر چیزی که با آن مبارزه می‌کنید کریه باشد. این پیوند میل با واقعیت (و نه عقب‌نشینی آن به اشکال بازنمایی) است که دارای نیروی انقلابی است.
- از اندیشه برای استوار کردن یک عمل سیاسی در چارچوب حقیقت استفاده نکنید، همچنین از کنش سیاسی برای بی‌اعتبارسازی اندیشه که گویا جز فرایند تفکر هیچ کارکردی ندارد، بهره نبرید. از عمل سیاسی به مثابه تشدیدکنندۀ[7] اندیشه، و از تحلیل به مثابه تکثیرکنندۀ اشکال و حوزه‌های مداخلۀ کنش سیاسی بهره گیرید.
- از سیاست انتظار نداشته باشید که «حقوق» فرد انسانی را همان‌گونه که فلسفه تبیین کرده، اعاده کند. فرد انسانی محصول قدرت است. آنچه نیاز است «فردزدایی»[8] از طریق تکثیر و جابه‌جایی و ترکیب‌های متنوع است. گروه نباید به واسطۀ پیوند ارگانیک افراد مبتنی بر سلسله‌مراتب تشکیل شده باشد، بلکه باید مولد دائمی فردیت‌زدایی باشد.
- شیفتۀ قدرت نشوید»
منبع:
Deleuze, Gilles and Guattari, Felix. 1977. Anti-Oedipus Capitalism and Schizophrenia. Translated by Robert Hurley, Mark Seem and Helen R Lane. New York: Viking Press.
[1] Ten Commandments
[2] unitary
[3] totalizing
[4] Limit
[5] castration
[6] reality
[7] intensifier
[8] de-individualize