مریم کریمی/ هرات
سال۱۳۸۰ بود و من حول حوش ده سالم بود که یکروز نزدیکیهای عید همراه مادرم برای خرید لباس بازار رفتیم.
مادرم چادر آبی پوشید بود، جز دستش که دستم را گرفته بود لای آن پارچه خودش را ماهرانه و با ترس پیچانده بود. از خانه بیرون شدیم وقتی به کنارسرک خاکی رسیدیم بعد از کلی انتظار سوار موتر شدیم که از نصف پرده زده شده بود و تا جای زنان را از مردان جدا میکرد. شیشههای موتر با پرده پوشیده شده بود تا اینکه مردان نامحرم زنان را از بیرون موتر نبینند.
وقتی به جاده لیلامی رسیدیم دکانداران از درب دکان تکه و اجناس شان را به مشتری نشان میدادند تا خانمها به دکان نروند. این وضعیت و قانون توسط طالبها وضع شده بود.
به درب یکی از دکانها یک پیر مرد با لباسهای سفید و دستارسفیدی که دور سرش پیچیده بود ایستاده شد و به خریداران میگفت: تکههای جدید به مارسیده جنس اعلا داره یک بار از نزدیک ببینید.
از داخل دکان یک تکه سرخ با گلهای سفید چشمگیر و نوازشگر مرا انگار بهطرف خود صدام میکرد.
به مادرم گفتم لطفا آن تکه را به من بگیر!
پیر مرد با شنیدن صدایم از ما خواست که داخل دکان برویم و تکه را از نزدیک ببینیم. مادرم دل نا دل تصمیم گرفت که تکه را ببیند. هنوز قدم به دکان نگذاشته بودیم که گروهی از طالبان رسیدند، باچشمان سیاه کرده، موهای بلند و دستارهای سفید و شلاقها به دست.
بی مقدمه شروع کردند به شلاق زدن. زنها را یک به یک از نزدیکی درهای دکان شلاقکاری کردند. هر زنی که به درب دکان ایستاده بود، شلاق خورد، از جمله خودم. وقتی نوبت شلاقکاری خانمها تمام شد، پیر مرد دکاندار را کشان کشان به وسط جاده برند و شروع کردند به شلاق زدن. پیر مرد را مخاطب قرار دادند و شلاق زدند که چرا زنها را اجازه دادی به درب دکانت ایستاده شوند؟ تو نمی دانی که از دستورات خدا سرپیچی کردی؟ باید مجازات شوی تا به دیگران عبرتی شود. من با مادرم شروع کردیم به دویدن طرف مسجد جامع بزرگ هرات.
با اینکه سالیان زیادی از آن روز شلاق کاری طالبان میگذرد؛ اما هر وقت میخواهم لباس نو بگیرم، یا برای عید لباس بگیرم آن صحنههای ستم، آن شلاق طالبانی روانم را میآزارد.
این روزها که بحث گفتوگوهای صلح است و من در این هژده سال پسین مکتب را تمام کردم، از دانشگاه فارغ شدم و حالا به عنوان یک زن فعالیت دارم و بخاطر حقوق بشر دادخواهی دارم. میگویم نه به تکرار تاریخ سیاه طالبانی. من و هم نسلانم از تفکرطالبانی و حکومت طالبانی بیزاریم. ما نه میگویم، نه به تکرار تاریخ سیاه.