چرا ما نمی­‌توانیم گفت‌وگوی سازنده داشته باشیم؟

چرا ما نمی­‌توانیم گفت‌وگوی سازنده داشته باشیم؟
گفت و گو

عصمت الله جعفری

این هفته کافه کتاب «تبسم» پرسشی مهمی از علاقه‌مندان دورهمی هفته‌­وار خویش پرسیده بود: چرا ما نمی‌­توانیم گفت‌وگوی سازنده داشته باشیم؟ مخاطبان در طول هفته منابع مختلفی را مطالعه نموده بودند و در دورهمی از زوایای مختلف مسأله را حلاجی کردند. پاسخ­‌ها مقولات قابل تأملی را به دست می‌­دهد که در این مقاله به‌صورت ساختارمند و فشرده به بررسی گرفته می‌­شود. بایستی در نظرداشت که «گفت‌وگوی سازنده»، به گفت‌وگوی گفته می‌شود که در آن، طرف‌­ها در پی رسیدن به درک مشترک و نتیجه‌­گیری همه‌­شمول دست یازند. در واقع، این سوال با این پیش­‌فرض طرح گردیده است که گفت‌وگوهای رایج در جامعه بیش­تر به سمت بن‌بست و در بسیاری موارد به پرخاش‌گری می‌­انجامد.

ما نمی‌­توانیم گفت‌وگوی سازنده داشته باشیم؛ زیرا اساس جهان­‌بینی ما بر منطق سیاه-سفید قرار گرفته است. جهان­‌بینی مذکور دنیا و به تبع آن انسان‌­ها را به دو دسته مطلق و غیرقابل جمع تقسیم می‌­کند: حق و باطل. کسی نمی‌­تواند هم حق باشد و هم باطل. منطق بازی در این جهان‌­بینی بر برد-باخت می‌­باشد و تصور وضعیت برد-برد ناممکن می‌­نماید. ما این منطق را در خلال زندگی اجتماعی درونی می‌­سازیم؛ طوری‌­که براساس پیش­‌فرض‌­های آن، طرح­‌واره‌‌های در ذهن مان شکل می‌­گیرد که پایه‌­های آن بر پیشداوری‌­های افراطی قرار گرفته است. این طرح­‌واره ما را به نتجه‌­گیری­‌های فوری اما سطحی و گمراه­‌کننده رهنمون می‌­سازد. با تمسک بر این طرح­‌واره‌­ها، ما با گارد بسته وارد تعامل می‌­شویم و از همان آغاز فرض ما بر باطل­بودن طرف مقابل، حق­ بودن ما و تحمیل حق بر باطل به عنوان غایت تعامل استوار می‌­باشد.

عوامل جامعه‌­پذیری به ویژه خانواده، گروه هم‌سالان، مکتب، رسانه‌­ها و سایر منابع نیز بر همین منطق بنیاد نهاده شده اند و از همین‌­رو، ما از منابع مختلف یاد می‌­گیریم که چگونه جهان را بر بنیاد منطق سیاه-سفید درک کنیم. هنجارهای دیگری نیز وجود دارد که فرایند درونی‌­سازی منطق سیاه-سفید را تسهیل می‌­کند. در محراق این تسهیل‌­گرها، نبود فضای گفت‌وگو در خانواده‌­ها، بی ­ارزشی منطق گفت‌وگو در بین گروه همسالان و تسلط منطق زور بر منطق گفت‌وگو در فضای آموزشی قرار می­‌گیرد. در واقع، ما از آوان طفولیت کم­ترین فرصت برای تمرین گفت‌وگو داریم. هر وقت خواستیم حرف بزنیم به ما گفتند تا وقتی بزرگان هستند باید سکوت کرد. پدر و مادر مان عادت نداشتند و ندارند باهم گفت‌وگوی سازنده داشته باشند. در بین گروه همسالان، سر زننده بالا بود و هرکس زور داشت، حرف‌اش حق بود. در محیط زندگی مان نیز به کمک مذهب، زبان و قومیت انسان‌­ها به حق و باطل تقسیم گردید. بیگانگان انسانیت‌­زدایی گردیدند و خودی‌­ها همه حق­‌اند و حق به جانب. رسانه‌­ها نیز فرصتی برای مشاهده گفت‌وگوی سازنده در اختیار ما قرار نداد و نمی‌­دهند. در حقیقت، ما تا اکنون اصلا نتوانسته ایم گفت‌وگوی سازنده را تجربه و از مزایا و محدودیت‌­های آن دانش فردی کسب کنیم.

از طرفی، الگوی تبینی مقدس­‌پندار و مسلم‌­گرا ماهیت گفتمان مسلط فرهنگی و اجتماعی افغانی را شکل می‌­دهد. در این گفتمان، افراد طوری تربیت می­‌شوند که مسایل خودی را یا مقدس و غیرقابل پرسش بپندارند و یا مسلم و غیرقابل انکار. وقتی فرد موضع خودش را مقدس یا برخواسته از اصول مقدس بپندارد، فرصت درک متقابل که با پیش‌­فرض انعطاف‌­پذیری همراه است، از بین می‌­رود. این مقدس­‌پنداری ناشی از دانش حداقلی و یا دانش تک‌­بعدی می­‌باشد. فردی که مطالعه نداشته باشد و یا مطالعه او در یک حوزه محدود است، نمی‌­تواند جهان را چندبعدی ببیند.

مسلم‌­پنداری نیز از دانش حداقلی و جهان‌­بینی محلی نشأت می­‌گیرد. اگر فردی با مفاهیم چون خطاپذیری دانش روزمره، ابطال‌­پذیری علم و واقعیت نسبی آشنا باشد، بعید است مسایل را در لفافه­‌های تقدس و مسلم‌­پنداری زندانی و غیرقابل بحث سازد. در این میان، نقش قرائت دینی مسلط بر گفتمان مذکور قابل تأمل است. تفسیر دین نیز بر پایه جهان­‌بینی سیاه و سفید استوار است که قابلیت تساهل و مدارا در قبال دیگراندیشی و تنوع در آن بسیار محدود است. در این میان، کج­فهمی باعث گردیده است که در گفت‌وگوها به جای به کارگیری منطق و استدلال، لفافه تقدس بهترین و امن‌­ترین سرپناه برای سطحی­‌نگری باشد.

در نهایت، شرکت­ کنندگان سه اصل عمده را زمینه‌­ساز گفت‌وگوی سازنده برشمردند: کثرت­‌گرایی، نسبی‌­گرایی و جهان‌­بینی چندبعدی. کثرت‌­گرایی کمک می­‌کند افراد به مرور زمان این واقعیت را بپذیرد که جهان اجتماعی آکنده از تنوع است و در این جهان رنگین، کسی برتر یا دون­‌تر از دیگری نیست. تنوع فرضیه «واقعیت مطلق» را نیز به چالش می­‌کشد که همانا بستر را برای پذیرش نسبیت اجتماعی-فرهنگی مساعد می‌­سازد. در نهایت، اگر درک جهانی با درک محلی درآمیزد، زمینه برای رشد جهان­‌بینی چند­بعدی مساعد می­‌گردد.

Zeen is a next generation WordPress theme. It’s powerful, beautifully designed and comes with everything you need to engage your visitors and increase conversions.

Top Reviews